Drukriolen
Hoe werkt een drukriool?
Afvalwater van een of meerdere woningen wordt verzameld in een rioolput. Als het water in de put een bepaald niveau heeft bereikt wordt het onder druk met een pompje in een rioolbuis geperst. Drukriolen kunnen een lengte hebben van meerdere kilometers. Elke paar honderd meter is een pomp nodig om de leiding op druk te houden en het afvalwater te laten doortromen. Het drukriool (meestal in beheer van de gemeente) loost soms op een nabij gelegen vrijvervalriool maar vaak ook op een grotere persleiding van het waterschap. Uiteindelijk komt het water op de RWZI.
Wat is er voor nodig?
Het drukriool hoeft niet onder afschot (‘hellend’) te worden aangelegd. Het afvalwater loopt alleen onder vrij verval vanaf de woning of woningcluster naar de eerste pomp. De leidingen zijn meestal van PE (kunststof) en liggen volledig ondergronds. Bovengronds zijn er meet-en regelkasten nodig, vaak voorzien van een telemetriesysteem om te waarschuwen bij storingen. Op regelmatige afstanden zijn pompen nodig voorzien van meet- en regelkasten.
Waar wordt het toegepast?
Het drukriool wordt hoofdzakelijk in het buitengebied toegepast, waar het vooral wordt gebruikt voor het transport van afvalwater.
Hoe gangbaar is het systeem?
Drukriolering wordt in heel Nederland toegepast. Sinds de jaren tachtig is vrijwel het gehele buitengebied op het riool aangesloten, daarbij is vooral gebruik gemaakt van drukriolering.
Voordelen
- relatief eenvoudig aan te leggen
- leidingen hoeven niet onder afschot (aflopend) te liggen
Nadelen
- door grote afstanden relatief hoog energieverbruik
- hoge gemiddelde kosten per aansluiting
- gevoelig voor over-/onderbelasting
- het systeem is storingsgevoelig
- aansluiting van hemelwater (regenpijp e.d.) kan het gehele systeem overbelasten
- luchtinsluiting kan de afvoercapaciteit ernstig doen afnemen
- niet goed afgestelde pompen kunnen tot hoog energieverbruik en –kosten leiden
Meer weten? Zie het 'Feitenonderzoek mechanische riolering'.